मूळ हिंदी गीतः मजरूह सुलतानपुरी, संगीतः सचिनदेव बर्मन,
गायकः किशोरकुमार
चित्रपटः नौ दो ग्यारह, सालः १९५७, भूमिकाः देवानंद, कल्पना
कार्तिक
मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०२४१२०८
|
धृ |
हम हैं राही प्यार के |
मी पथिक प्रीतीचा |
|
१ |
दर्द भी हमें क़ुबूल |
दुःखही असे कबूल |
|
२ |
धूप थी नसीब में |
होते नशीबात उन |
|
३ |
दिल का आसरा लिए |
हृदय आश्रया धरून |
|
४ |
राह में पड़े हैं हम |
पथावरीच राहलो |
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या
जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या
वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या
गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या
- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.