मूळ हिंदी गीतकार: शकील,
संगीत: हेमंतकुमार, गायीका: लता
चित्रपट: बीस साल बाद, सालह १९६२ भूमिका: विश्वजीत, वहिदा रहेमान
मराठी अनुवाद: नरेंद्र गोळे २००७०११७
|
धृ
|
सपने सुहाने लड़कपन के
मेरे नैनों में डोले बहार बन के
|
सुंदरशी स्वप्ने लहानपणची
माझ्या डोळ्यात झुलती बहार भरती
|
|
१
|
जब छाए घटा मतवाली
मेरे दिल पे चलाए आरी
घबराये अकेले मनवा
मैं लेके जवानी हारी
कैसे कटें दिन उलझन के
कोई लादे ज़माने वो बचपन के
|
जेव्हा रात्र पडे मदमस्त
चालवी मनावर अस्त्र
घाबरे एकटे मन हे
मी यौवन घेऊन हरते
सरतील कसे दिस हे भ्रांतीचे
कुणी आणा ना ते दिस आवडते
|
|
२
|
जब दूर पपीहा बोले
दिल खाये मेरा हिचकोले
मैं लाज में मर-मर जाऊँ
जब फूल पे भंवरा डोले
छेड़े पवनिया तराने जब मन के
मुझे भाये न ये रंग जीवन के
|
जेव्हा दूर कोकिळा बोले
मन हिंदोळ्यावर डोले
मी लाजेने चूरच होते
जव भ्रमर फुलावर खेळे
जव वारा स्फुरे गीत अंतरी ’ते’
मला रुचती ना हे रंग जगतीचे
|
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या
जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या
वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या
गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या
- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.