मूळ हिंदी गीतः साहिर लुधियानवी, संगीतः जयदेव,
गायक: रफी
चित्रपटः हम दोनो, सालः १९६१, भूमिकाः देवानंद, नंदा
मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २००६०७१२
॥
धृ
॥
|
मैं जिंदगी का साथ निभाता चला गया
हर फिक्र को धुँए में उडाता चला गया
|
सोबत मी जीवनाची, पुढे करीत चाललो
हर काळजीस धुरात, मी मिळवित चाललो
|
॥
१
॥
|
बरबादियों का सोग मनाना फिजुल था
बरबादियों का जश्न मनाता चला गया
|
मी शोक विनाशाचा, करणे होते व्यर्थची
जल्लोष विनाशाचा, करीत व्यक्त चाललो
|
॥
२
॥
|
जो मिल गया उसी को मुकद्दर समझ लिया
जो खो गया मैं उसको भुलाता चला गया
|
जे लाभले त्यालाच, मी नशीब मानले
ना लाभले, स्मृतीतुनी मी, त्यास मिटविले
|
॥
३
॥
|
गम और खुशी में फर्क न महसूस हो जहाँ
मैं दिल को उसी मकाम पे लाता चला गया
|
सुखदुःखभेद ना मुळीच जाणवे जिथे
मी तिथे, मनास सतत, नेत चाललो
|
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या
जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या
वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या
गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या
- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.