मूळ हिंदी गीतकार: आनंद बख्शी, संगीतः लक्ष्मीकांत प्यारेलाल, गायक किशोरकुमार
चित्रपटः बनफूल, सालः १९७१, भूमिकाः शत्रुघ्न सिन्हा, असराणी, बबिता, जितेंद्र
चित्रपटः बनफूल, सालः १९७१, भूमिकाः शत्रुघ्न सिन्हा, असराणी, बबिता, जितेंद्र
मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २००८०३११
॥
धृ
॥
|
मैं जहाँ
चला जाऊँ
बहार चली आए
हो महक जाए राहों की धूल मैं बनफूल बन का फूल |
मी जिथे जिथे जाईन
बहार तिथे येई
परिमळते वाटेतली धूळ मी वनफूल, वनचे फूल |
॥
१
॥
|
बैरी बड़ा ज़माना, कदर मेरी ना जाना
किसी की भी आँखों ने, मुझे नहीं पहचाना दुनिया गई मुझको भूल |
वैरी जणू जग आहे, मम किंमत ना पाही
कुणाचीही नजर मला, ओळख देत नाही
दुनियेला पडली जणू भूल
|
॥
२
॥
|
फिरूँ रे मैं
बनजारा डगर-डगर आवारा
किसी दिलवाले का, ढूँढूँ मैं सहारा मुझे कोई कर ले क़ुबूल |
फिरू मीही वनवासी, सैर-भैर अनिवासी
कुणा दिलवराच्या, मी शोधू सहार्‍यासी करो कुणी मजला कबूल |
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या
जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या
वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या
गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या
- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.