२०२१-१०-०१

गीतानुवाद-२२९: भुईचाफ्यांचा ताटवा

मूळ इंग्रजी कविताः

भुईचाफ्यांचा ताटवा (डॅफोडिल्स, आय वांडर्ड लोनली ऍज क्लाऊड)

मूळ इंग्रजी कवी: विल्यम वर्डसवर्थ
(जन्मः ७ एप्रिल १७७०, कॉकरमाऊथ;
मृत्यूः २३ एप्रिल १८५०, रायडल माऊंट अँड गार्डन)

श्रीमान विद्याधर नारायण शुक्ला यांच्या प्रयासाने प्रेरित होऊन केलेला
वर्डसवर्थ यांच्या एका नितांतसुंदर कवितेचा हा मराठी अनुवाद!
 

I Wandered Lonely as a Cloud - BY William Wordsworth

https://www.poetryfoundation.org/poems/45521/i-wandered-lonely-as-a-cloud

I wandered lonely as a cloud
That floats on high o'er vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils;
Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze.

वाहे उंचावरुनी, ढग झुलत तसा, मी फिराया निघालो
देखावा ये समोरी, अवचितच असा, एक सोनेरि पुष्पी
होता तळ्यातिरी तो, झुलत तरुतळी, ताटवा चाफयाचा
वार्‍याच्या स्वैर लाटां, वर विहरत तो, खूप डौलात मौजे

Continuous as the stars that shine
And twinkle on the milky way,
They stretched in never-ending line
Along the margin of a bay:
Ten thousand saw I at a glance,
Tossing their heads in sprightly dance.

तार्‍यांच्या चांदण्याचे, परि चमकत तो, एकओळी किनारी
रांगेला अंत नाही, दशसहस्र तुरे, मान उंचावणारे
ऊर्जा त्यांची अपारा, तळपत भुषती, नाचती सौष्ठवाने
सारे ते दृश्य मोदे, मन भरत तसे, देखणे जातीवंत

The waves beside them danced; but they
Out-did the sparkling waves in glee:
A poet could not but be gay,
In such a jocund company:
I gazed—and gazed—but little thought
What wealth the show to me had brought:

लाटा वार्‍यांवरीच्या, हरत उजळता, रंग चाफ्यांस तेजे
याने आनंद व्हावा, सहज उमलुनी, कोणत्याही कवीला
देखावा तो सुदैवी, बघत बघत मी, भान माझे गळाले
त्याच्या श्रीमंतिने मी, विभव कितितरी, गाठिला जोडलेले

For oft, when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.

जेव्हा जेव्हा कधी मी, नकळत दमता, काहिसा थांबतो तो
अंतःचक्षूसमोरी, हसत हसत ते, येति सोनेरि चाफे
देती आनंद मोठा, उजळत फुलुनी, आठवांतील सारे
मीही आनंदि होतो, थिरकत पदही, त्यांसवे नाचु लागे


वृत्तः स्रग्धरा (अक्षरे-२१, यतीः ७,७,७), लक्षणगीतः मानावा राधिका भा, स्कर नमन यमा, चा यमाचा यमाचा

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या

जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या

वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या

गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या

- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.