मूळ हिंदी गीतः जान निस्सार अख्तर, संगीतः जयदेव, गायीकाः लता
चित्रपटः प्रेमपर्वत, सालः १९७३, भूमिकाः
॥ |
ये दिल और उनकी निगाहों के सायें |
हृदय आणि त्याच्या, नजर सावल्या त्या |
॥ |
पहाडों को चंचल किरण चुमती हैं |
पहाडांना चंचल किरण स्पर्शतात |
॥ |
लिपटते हैं पेडों से बादल घनेरे |
बिलगतात वृक्षांना मेघ भारलेले |
॥ |
धडकते हैं दिल कितनी आझादीयों से |
मुभा लाभल्याने, हरखती मने ती |
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या
जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या
वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या
गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या
- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.