गीतानुवाद-३१९: हम थे जिनके सहारे

मूळ हिंदी गीतः इंदिवर, संगीतः कल्याणजी-आनंदजी, गायकः लता
चित्रपटः सफर, सालः १९७०, भूमिकाः शर्मिला, राजेश 

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०२५१२०८

धृ	हम थे जिनके सहारे वो हुए ना हमारे डूबी जब दिल की नय्या सामने थे किनारे	होते ज्यांचे आधारे माझे ते नाही झाले बुडली जव मनची नौका समोरच होते किनारे
१	क्या मुहब्बत के वादे क्या वफ़ा के इरादे रेत की हैं दीवारें जो भी चाहे गिरा दे	किती प्रेमविश्वास देणे किती अर्पणे स्वनिष्ठा वाळूच्या भिंती याही तोडाव्या चाहे त्याने
२	है सभी कुछ जहाँ में दोस्ती है, वफ़ा है अपनी ये कमनसीबी हमको ना कुछ भी मिला है	आहे विश्वात सारे निष्ठा आहे मैत्र आहे माझे नशीबच हे फुटके काही मज ना मिळाले
३	यूँ तो दुनिया बसेगी तनहाई फिर भी डसेगी जो ज़िंदगी में कमी थी वो कमी तो रहेगी	तसे जग पुन्हाही वसेल एकटेपणही जाणवेलच उणीव होती जीवनी जी ती उणीव तर राहीलच