मूळ
हिंदी गीतः मजरूह सुलतानपुरी, संगीतः ओ.पी.नय्यर, गायकः आशा भोसले
चित्रपटः
मेरे सनम, सालः १९६५, भूमिकाः विश्वजीत, आशा पारेख, मुमताज
मराठी
अनुवादः नरेंद्र गोळे २०२४०६१६
धृ
|
ये है रेशमी जुल्फों का अँधेरा न घबराईये जहाँतक महक है मेरे गेसुओं की चले आईये
|
हा
आहे रेशमी केसांचा
अंधेर तू
नको घाबरू जात
जिथवर सुगंध माझ्या
केसांचा रे ये
तिथवरती तू
|
१
|
सुनिये तो जरा जो हकिकत है कहते है हम खुलते रुकते इन रंगीं लबों की कसम जल उठेंगे दिये जुगनुओं की तरह तबस्सुम तो फरमाईये
|
ऐक
तर, हे जरा जे
खरे तेच मी
सांगते बोलत्या
थांबत्या या
रंगीत ओठांची
शपथ पेटतील
हे दिवे काजव्यांसारखे स्मित
थोडे तरी झळकू
दे
|
२
|
प्यासी है नजर ये भी कहने की है बात क्या तुम हो मेहमां तो न ठहरेगी ये रात क्या रात जाये रहे आप दिल में मेरे अरमां बन के रह जाईये
|
तहानली
आहे नजर हे
सांगायलाच हवे
आहे का? पाहुणा
तू आहेस तर
थांबेल न ही
रात का? रात
राहो सरो तू
ये हृदयी माझ्या ईप्सित
होऊन रहा
इथे
|
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा
काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या
जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या
वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या
गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या
- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.