२०१९-११-२०

गीतानुवाद-१३२: आसमाँ के नीचे


मूळ हिंदी गीतः मजरूह सुल्तानपुरी, संगीतः सचिनदेव बर्मन, गायकः लता, किशोर
चित्रपटः ज्वेल थीफ, सालः १९६७, भूमिकाः देव आनंद, वैजयंतीमाला

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१६०३२८


धृ
आसमाँ के नीचे, हम आज अपने पीछे
प्यार का जहां, बसा के चले
कदम के निशाँ, बना के चले
आकाशीच्या तळी, मी आज मागे मागे
प्रेमाचे जग हे, वसवत गेलो/ ले
पाऊली
चिन्हे, उठवत गेलो/ ले



तुम चले तो, फूल जैसे आँचल के रँग से
सज गई राहें, सज गई राहें
पास आओ मैं पहना दूँ, चाहत का हार ये
खुली खुली बाहें, खुली खुली बाहें
जिसका हो आँचल खुद ही चमन
कहिये, वो क्यूँ, हार बाहों के डाले
तू चालशी तर, पदरातील फुलागत रंगांनी
रंगल्या ह्या वाटा, सजल्या ह्या वाटा
ये जवळ, मी घालतो आहे, पसंतीचा हार
खुली आहे मिठी ही, खुली आहे मिठी ही
जिचा आहे पदर, ती स्वतःच आहे बहार
सांग मग, का म्हणून, 
घालेल कंठी हार



बोलती हैं, आज आँखें, कुछ भी न आज,
तुम कहने दो हमको, कहने दो हमको
बेखुदी बढ़ती चली है, अब तो ख़ामोश ही
रहने दो हमको, रहने दो हमको
एक बार, एक बार, मेरे लिये
कह दो, खनकें, लाल होंठों के प्याले
बोलती ना, आज डोळे, काहीच आज
तू सांगू मला दे, सांगू मला दे
वाढती ही ओढ आहे, आता तर गप्पच
राहू दे मला तू, राहू दे मला तू
एक वार, एक वार, माझ्यासाठी
म्हण, वाजतील लाल ओठांचे प्याले



साथ मेरे चलके देखो आई हैं धूम से
अब की बहारें, अब की बहारें
हर गली, हर मोड़ पे, वो दोनों के नाम से
हमको पुकारे, तुमको पुकारे
कह दो बहारों से, आएँ इधर
उन तक, उठकर, हम नहीं जाने वाले
संग माझ्या, येऊन पहा, आली गतीने
बहार ही आता, बहार ही आता
पुकारे गली गली, वळणावर, आम्हा
मलाही पुकारे, तुलाही पुकारे
सांग बहारीला, तूच ये ना इकडे
मी काही तिथवर जाणार नाही आहे



२०१९-११-१६

गीतानुवाद-१३१: मैं चली, मैं चली पीछे-पीछे जहां


मूळ हिंदी गीतः शैलेंद्र, संगीतः शंकर-जयकिसन, गायक: लता, रफी
चित्रपटः प्रोफेसर, सालः १९६२, भूमिकाः कल्पना, शम्मी कपूर


धृ
मैं चली, मैं चली पीछे-पीछे जहां
ये न पूछो किधर, ये न पूछो कहाँ
सजदे में हुस्न के, झुक गया आसमाँ
लो शुरू हो गई, प्यार की दास्ताँ

चालले, चालले, मागे मागे सारे
नका विचारू कुठे, नका विचारू ठिकाण
रूपाच्या कौतुकात, झुकले आकाश हे
पाहा सुरू जाहली, प्रेमाची ही कथा

जाओ जहाँ कहीं आँखों से दूर
दिल से ना जाओगे मेरे हुज़ूर
जादू फिज़ाओं का छाया सुरूर
ऐसे में बहके तो किसका क़ुसूर

जा कुठेही तू, नजरेतून दूर
जाशील मनातून न कधी निघून
बहारीची जादू ही, आला हुरूप
वाहवले अशात तर, कुणाची चूक
बहके क़दम चाहे, बहके नज़र
जाएँगे दिल ले के जाएँ जिधर
प्यार की राहों में प्यारा सफर
हम खो भी जाये तो क्या है फिकर

चुकली पावले वा, चुकली नजर
जिंकून मन जाईन, हवे तोवर
प्रेमाच्या वाटेवर, प्रीय सफर
हरवलो कुठेही तर, कसली फिकर



२०१९-११-१२

गीतानुवाद-१३०: कोई हमदम ना रहा


मूळ हिंदी गीतः मजरूह सुलतानपुरी, संगीतः किशोरकुमार, गायकः किशोरकुमार
चित्रपटः झुमरू, सालः १९६१, भूमिकाः किशोरकुमार, मधुबाला

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१९१११२



कोई हमदम ना रहा
कोई सहारा ना रहा
हम किसी के ना रहे
कोई हमारा ना रहा

न कुणी आपला राहिला
न कुणी सहाय्या राहिला
आम्ही कुणाचे न उरलो
न कुणी आमचा राहिला

शाम तन्हाई की है
आएगी मंज़िल कैसे
जो मुझे राह दीखाए
वोही तारा ना रहा

रात एकाकी आहे
ईप्सित लाभेल कैसे
जो मला वाट दाखवेल
तो न तारा राहिला

ऐ नज़ारों न हँसो
मिल न सकूँगा तुमसे
वो मेरे हो न सके
मैं भी तुम्हारा न रहा
देखाव्यांनो न हसा
मी न भेटू शकतो
ती न माझी जाहली
मीही न राहिलो तुमचा


क्या बताऊँ मैं कहाँ
यूँही चला जाता हूँ
जो मुझे फिर से बुलाह ले
वो इशारा ना रहा

काय सांगू मी कुठे
असा उठून जातो आहे
जो मला पुन्हा बोलावेल
न इशारा राहिला