२०१८-०४-२१

गीतानुवाद-१०८: बुझा दिये है


मूळ हिंदी गीतकार: साहिर लुधियानवी, संगीतकार: खय्याम, गायिकाः सुमन कल्याणपूर,
चित्रपटः शगुन, सालः १९६४, भूमिकाः वहिदा रहेमान, कमलजीत

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २००५०७०६

धृ
बुझा दिये हैं खुद अपने हाथों
मुहब्बतों के दिये जलाके
मेरी वफ़ा ने उजाड दी हैं
उम्मीद की बस्तीयाँ बसाकर
मी विझविले हे पहा उजाळून
प्रीतीचे सारे दिवे असंख्य
प्रेमाने माझ्या उजाड केली
आशेची वसवून ही वसाहत

तुझे भुला देंगे अपने दिल से
यह फ़ैसला तो किया है लेकिन
न दिल को मालूम है ना हम को
जियेंगे कैसे तुझे भुलाके
तुला मनातून पुसून टाकीन
हा घेतला निर्णय मी परंतु
ना माहिती मनाला, मलाही
तुजसी विसरून जगू कशी मी

कहीं मिलेंगे जो रासते में
तो मुँह छुपाकर पलट पडेंगे
कहीं सुनेंगे जो नाम तेरा
तो चुप रहेंगे नज़र झुकाके
कुठे तू दिसशी जरी पथावर
मी तोंड वळवून परत फिरेन
कुठे तुझे नाव ही परिसता
मी मान झुकवून मूक राहीन

न सोचने पर भी सोचती हूँ
के ज़िंदगानी में क्या रहेगा
तेरी तमन्ना दफ़्न करके तेरे
खयालोंसे दूर जाके
विचार, न विचाराचा करता
ह्या जीवनी मग उरेल काय
तुझी आसक्ती पुरून आणि
तुझ्या विचारांना दूर सारून




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

काय नुसते वाचता प्रतिसाद द्या
हातची राखून द्या पण दाद द्या
आंधळ्यांची दिव्यदृष्टी व्हा तुम्ही
अन् मुक्यांना नेमके संवाद द्या

जीव कासावीस झाला आमुचा
मूळचे नाही तरी अनुवाद द्या
कालची आश्वासने गेली कुठे?
ते पुन्हा येतील त्यांना याद द्या

वेगळे काही कशाला ऐकवा?
त्याच त्या कविताच सालाबाद द्या
एवढा बहिरेपणा नाही बरा,
हाक कोणीही दिली तर साद द्या

गोरगरिबांना कशाला भाकरी?
गोरगरिबांना अता उन्माद द्या
व्हायचे सैतान हे डोके रिते,
त्यास काही छंद लावा नाद द्या

- नामानिराळा, मनोगत डॉट कॉम २००५०६१४
.