२०१७-०१-२७

गीतानुवाद-०९१: मन रे तू काहे न धीर धरे

मूळ हिंदी गीतः साहिर लुधियानवी, संगीतः रोशन, गायकः मोहंमद रफी
चित्रपटः चित्रलेखा, सालः १९४१, भूमिकाः प्रदीपकुमार, मीनाकुमारी

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०१७०१२४


धृ
मन रे तू काहे न धीर धरे
वो निर्मोही मोह न जाने
जिनका मोह करे
धरसी मना का न धीर बरे
ते निर्मोही मोह न जाणे
ज्यांचा मोह पडे

इस जीवन की चढती ढलती
धूप को किसने बांधा
रंग पे किसने पहरे डाले
रूप को किसने बांधा
काहे ये जतन करे
ह्या जगण्याच्या चढत्या ढळत्या
बांधले कुणी उन्हाला
पहारे कुणी रंगावर केले
बांधले कुणी रूपाला
का जपशी तू हे

उतना ही उपकार समझ कोई
जितना साथ निभाये
जन्म-मरन का मेल हैं सपना
ये सपना बिसरा दे
कोई न संग मरे
तितकाची उपकार समज कुणी
जितकी सोबत दे
जन्मभराची सोबत स्वप्नच
विसर तू स्वप्नच हे
कोणी न संग मरे



२०१७-०१-१७

गीतानुवाद-०९०: रुक जा रात ठहर जा रे चंदा

मूळ हिंदी गीतः शैलेंद्र, संगीतः शंकर जयकिसन, गायक: लता
चित्रपटः दिल एक मंदिर, सालः १९६३, भूमिकाः राजेंद्रकुमार, मीना कुमारी, राजकुमार

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २००८०८२२

धृ
रुक जा रात ठहर जा रे चंदा
बीते न मिलन की बेला
आज चांदनी की नगरी में
अरमानों का मेला
थांब ए रात्री, थांब तू चंद्रा
सरो न भेटीची वेळा
आज चांदण्याच्या नगरीतच
अभिलाषांचा मेळा

पहले मिलन की यादें लेकर
आई है ये रात सुहानी
दोहराते हैं चाँद सितारे
मेरी तुम्हारी प्रेम कहानी
पहिल्या भेटीची सय घेऊन ही
आली पाहा ही रात्र साजिरी
पुन्हा चंद्र-नी-तारे घडवती
तुझी नी माझी प्रेमकहाणी

कल का डरना काल की चिंता
दो तन है मन एक हमारे
जीवन सीमा के आगे भी
आऊँगी मैं संग तुम्हारे
कालची भीती काल क्षिती अन्‌
दोन शरीरे मन एक आमचे
जीवनरेषे पलीकडेही
येईन संगती मी सखया रे





२०१७-०१-०५

गीतानुवाद-०८९: आजा पिया तोहे प्यार दूँ

मूळ हिंदी गीतकार: मजरुह सुलतानपुरी, संगीतकार: राहुल देव बर्मन, गायक: लता मंगेशकर
चित्रपट: बहारों के सपने, साल: १९६७, भूमिकाः आशा पारेख, राजेश खन्ना


धृ
आजा पिया तोहे प्यार दूँ
गोरी बैयाँ तोपे वार दूँ
किसलिए तू इतना उदास
सुखें सुखें होंठ, अँखियों में प्यास
किसलिए, किसलिए?

ये रे प्रिया तुला प्रेम घे
गोरे बाहू तुजवर वारू हे
का बर रे तू इतका उदास
शुष्क झाले ओठ, डोळ्यांत तहान
कशाला रे, कशाला रे
जल चूके हैं बदन कई
पिया इसी रात में
थके हुए इन हाथों को
दे दे मेरे हाथ में
सुख मेरा ले ले
मैं दुःख तेरे ले लूँ
मैं भी जिऊँ, तू भी जिए

तडपती तने कितीक रे
प्रिया ह्याच राती रे
थकलेल्या ह्या हातांना
दे रे माझ्या हाती रे
सुख माझे घे रे
मी दुःख तुझे घेते
मीही जगते, तूही जगून घे
होने दे रे जो ये जुल्मी हैं
पथ तेरे गाँव के
पलकों से चुन डालूंगी मैं
काँटे तेरे पाँव के
लट बिखराए, चुनरिया बिछाए
बैठी हूँ मैं तेरे लिए

असू दे रे तुझ्या गावचे
जुल्मी हे पथ सारे
डोळ्यांनीच वेचेन
तुझ्या पायांतील काटे
बटा विसकटून, पदरा पसरून
मी बसलेली तुझ्यासाठी रे

अपनी तो जब अँखियों से
बह चली धार सी
खिल पड़ी वही एक हँसी
पिया तेरे प्यार की
मैं जो नहीं हारी, सजन ज़रा सोचो
किसलिए, किसलिए?

माझ्या ही ह्या जेव्हा डोळ्यांतून
धार ही वाहते रे
तेव्हाची एक हसू
तुझ्या फुटे रे प्रेमाचे
मी का नाही हरले, कर विचार जरासा
कशाला रे, कशाला रे