२०२१-१२-१९

गीतानुवाद-२३६: एक तू ना मिला

मूळ हिंदी गीतः इंदिवर, संगीतः कल्याणजी-आनंदजी, गायकः लता
चित्रपटः हिमालय की गोद में, सालः १९६५, भूमिकाः मनोजकुमार, माला सिन्हा 

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०२११२१९

 

धृ

एक तू ना मिला
सारी दुनिया मिले भी तो क्या है
मेरा दिल ना खिला
सारी बगिया खिले भी तो क्या है

मिळसी न तू
सारे जगही मिळून फायदा काय
बहरे ना हे मन
सारे उपवन बहरलेही तरी काय

धरती हूँ मैं और तू है गगन
होगा कहाँ तेरा मेरा मिलन
लाख पहेरे यहाँ
प्यार दिल में पले भी तो क्या हैं

मी धरती आहे आणि तू आहेस गगन
सांग होईल कुठे तुझे-माझे मिलन
लाख पहारे इथे
प्रेम रुजले मनातही तरी काय

तक़दीर की मैं कोई भूल हूँ
डाली से बिछड़ा हुआ फूल हूँ
साथ तेरा नहीं
संग दुनिया चले भी तो क्या है

कुठलीशी दैवाची मी चूक आहे
फांदीवरून खुडलेले फूल आहे
सोबत नाही तुझी
साथ जग चालले हे तरी काय

तुझसे लिपटकर जो रो लेते हम
आँसू नहीं थे ये मोती से कम
तेरा दामन नहीं
ये आँसू ढले भी तो क्या है

मी रडते गळ्यात घालुनी रे गळा
अश्रू ते मोतियांहून न मुळी कमी
तव आश्रयाविण
हे अश्रू ढळले तरी फायदा काय  


२०२१-१२-१८

गीतानुवाद-२३५: एक तू जो मिला

मूळ हिंदी गीतः इंदिवर, संगीतः कल्याणजी-आनंदजी, गायकः लता
चित्रपटः हिमालय की गोद में, सालः १९६५, भूमिकाः मनोजकुमार, माला सिन्हा

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०२११२१८

 

धृ

एक तू जो मिला, सारी दुनिया मिली
खिला जो मेरा दिल, सारी बगिया खिली

एक तू भेटलास सारे जगच भेटले
बहरले माझे मन, उपवने बहरली

तू सूरज मैं सूरजमुखी हूँ पिया
ना देखूँ तुझे तो खिले ना जिया
तेरे रंग मैं रंगी मेरे दिल की कली

तू सूर्य मी सूर्यमुखी आहे प्रिया
न पाहीन तुला तर चैन ना मला
तुझ्या रंगात रंगली मनाची कळी

अनोखा हैं बंधन ये कँगन साजन
बिना डोर के बंध गया मेरा मन
तू जिधर ले चल मैं उधर ही चली

अनोखे हे बंधन आहे कंकण प्रिया
बिना दोरीने बांधते बघ मला
तू जिथे नेसी मज, जातसे तिथे मी

कभी जो ना बिछड़े वो साथी हूँ मैं
तू मेरा दिया तेरा बाती हूँ मैं
बुझाया बुझी जलाया जली

कधी ना सोडे जी, अशी मी सोबती
तू दीपक माझा, वात मी रे तुझी
विझवता मी विझे, उजळता पेटती

२०२१-१२-०१

गीतानुवाद-२३४: हे... निले गगन के तले

मूळ हिंदी गीतः साहिर लुधियानवी, संगीतः रवी, गायकः महेंद्र कपूर
चित्रपटः हमराज, सालः १९६७, भूमिकाः राजकुमार, सुनील दत्त, विम्मी, मुमताज 

मराठी अनुवादः नरेंद्र गोळे २०२१११३०

 

धृ

हे... नीले गगन के तले
धरती का प्यार पले
ऐसे ही जग में
आती हैं सुबहें
ऐसे ही शाम ढले

हे... निळ्या नभाच्या तळी
धरतीचे प्रेम फुले
अशीच जगती
येते पहाट
अशीच सांज ढळे

शबनम के मोती
फूलों पे बिखरे
दोनों की आस फले

दवाचे मोती
फुलांवर तरती
दोघांची आशा फळे

बलखाती बेलें
मस्ती में खेलें
पेड़ों से मिलके गले

वळत्या या वेली
मस्तीत विहरती
वृक्षांना घेऊन कवेत

नदिया का पानी
दरिया से मिलके
सागर की ओर चले

नदीचे पाणी
होऊन दरिया
सागराकडे चालते